Ben Oğuz BOR Tanıyan tanır bilen bilir. Tanımayanlarda düşüncelerimi bilsin isterim. Öylesine birisiyim işte, Sizden Farkım rengimin değişik olmasıdır. Bilinir ki ; her toplulukta her grupta her yola çıkan iki kişide bile içlerinden bir kişi veya kişiler önde olur. Öne çıkan, çıkarılan yada uygun görülen, olduğum için rengim farklıdır. Sanaldan ve reelden biliyorum ki ; her yukarı çıkışta sorumluluk artar, yük artar, insanın görev tanımlarına yeni görevler eklenir. Belki bir gün hayatta öyle bir sorumluluk yükü yüklenecek ki üzerime ve bunun altında kalıp kalmayacağım denenecek ve bu sorumluluğu taşımak kolay değildir. Taşır mıyım? Taşırım. Beni görmek isteyen , görüşmek isteyen sanalda yada reel de her zaman amacına ulaşmıştır çünkü kendimi saklayan bilgimi paylaşmadan bencillik eden birisi değilim çünkü bilgi paylaştıkça çoğalır ve paylaşmak sünnettir. Kimse ile sorunum yoktur. Olamazda, Ne reel hayatta , nede sanal hayatta kendime kimseyi düşman görmedim. Bana düşmanlık yapana “o beni tanımıyor bilmiyordur. bilse tanısa anlaşırdık” diye düşündüm. Her zaman kendimi, yanlışların düşman olarak gördüm, Onlarla mücadele etmek için uğraştım. Yanlışlarla mücadele ederken yanlışın kendisini hedef seçtim, sistemle kavga ettim. Kişilerle uğraşmak yerine, sistem ile mücadele ederek, insanları kazanmanın daha doğru olduğuna inananlardanım. Kimseden korkum yoktur. Korkusuz olmam “aptal cesareti “ değil, dosdoğru olan insanların yürekliliğidir. Kimseye yanlış yapmadım. Kim senin de bana yanlış yapacağını düşünmedim. Kimsenin arına, namusuna, şerefine söz etmedim, dokunmadım, etmem dokunmam. Ekmek yediğim, su içtiğim insanları, ,”benden derim” aynı yolda yürüdüklerime “benden derim”, yanlış yapmam. Ticareti hiç bilmem, adam almam, adam satmam, insanları yarı yolda hiç bırakmadım. Bir Gecenin saat 03.00 ında Unkapanı sahilinde, yada bir gecenin 04.00 ında sirkeci sahilinde, tek başına kendi kendine dolaşan , kendi kendi ile kavga eden birilerini görürseniz bilin ki biri benimdir. Kendisiyle kavga edenlerdenim. Kendimi nefisimi halen yeterince dövüp ıslah edemeyenlerdenim. Ya yanlışından dönsün, yada ben yanlış isem o beni yanlıştan çevirsin.diye kavgamı sürdürdüm. Cesaretim yürekliliğim belki de bundandır. Yaptığım işlerden hiç çekinmedim. Gerçek hayatta da sözümü esirgemem. Dünya Umurumda değildir ama içindeki insanlar umurumdadır. Gözü karalık mı? dersiniz, vurdum duymazlık mı? dersiniz, delikanlılık mı? dersiniz, yada başka sıfatla mı anarsanız anın düşünmem. Doğru bildiğim, doğru olarak gördüğüm, bir şeyde her şekle bürünürüm. Yeri gelir alçak gönüllü, yeri gelir sert mizacım vardır. Adalete inanırım, uygulamaya çalışırım, yazılı hukukun adaletine inanmam, örfi hukukta adalet vardır derim. Kanunlar yönetmelikler, doğru adaletli oldukları için değil, yürürlük te oldukları için geçerlidir , diye düşüncelere sahibim. Bilirim ki gerçek adalet sahibi, hukuk sahibi Allah’tır. Her insan eşittir. her insan ana karnında 9 ay kalır. İnsanların şekilleri , renkleri saçları, göz renkleri, ön planda değil , dinine, İnsana, vatanına, milletine, kısaca Hakk’a hizmeti ön plandadır. Anasına babasına hayırlı bir evlat olan insanlığa hayırlı olur. diye düşünceler taşırım. Hayatta de herkes eşittir. Çok çalışan, üreten, misyona hizmet eden, paylaşımcı, insanlara hizmet sunan, doğru olanlardır YALNIZ yıllardır, bu insanlara hep saygı duydum. İlimlerine bilgilerine hayran kaldım. Bu insanların bu memleket için faydalı olduğunu gördüm. Dinine ,Memleketine, vatanına, milletine, hizmet eden insanlar olduğuna şahit oldum. Dertlerinin nam, şan, şöhret değil, bir sevda için dertli olduklarını tesbit ettim. Bu sevda başka sevdadır. Bu sevdayı anlamak için o sevdaya tutulmak gerekiyor. Ben bu sevdaya acizane tutulmuştum. Bu sevda bu insanlar ilimleri ile bu işleri yaparken, yanlarında yer almak istedim. Başkada hiç bir beklenti içinde olmadım. Bu mücadelede bu savaşta “askere su taşıyan” olabilmek gayreti içinde oldum. Ben biliyorum ki herkes “Ulubatlı Hasan “ değildir. Herkes “Ulubatlı Hasan” kadar gayret içinde olmalıdır. Ben çok şey biliyorum diye iddiam yok. Ben hiç bir şey bilmiyorum. Ben halen öğreniyorum. Ben halen Üniversiteye gidip seminer, konfreans ,hizmet içi eğitimler alıyorum. Birileri bir şey biliyordur. Benim farkım çok iş ortamı , sosyal ortam ve diğerlerin görmemden kaynaklanan “çok şey hakkında bilgim var” söylevinin arkasında durmamdır. Kendimi tanıtmadım. Kendimi göstermedim. Kendimi de tarif etmedim . Sadece yapabildiklerimi , bildiklerimi söyledim . Ben Oğuz BOR, Bana teslim edilen bir bayrak var ise Bu bayrağı ya o burca dikerim, yada o burca dikecek birine teslim edene kadar, yere düşürmeden taşırım. Oğuz BOR 29.02.1990